Partes Totis
Delen van het geheel
Wees een deel van het geheel waar je bij hoort
Achtergronden
Aangeleerd gedrag en eigen gedrag
Als net geboren baby ervaren we geen verschil tussen binnen en buiten, tussen ik en niet-ik. We zijn nog in eenheid. Alles is er en grenzen bestaan niet. Als we geconfronteerd worden met bv. een hongergevoel dat door moeder opgelost kan worden is er een eerste ervaring van niet-ik. In dit geval komt het tegemoet aan een gevoel van onbehagen. Maar het kan ook een ervaring zijn waar uit het “niet-ik” een onplezierige ervaring op ons afkomt, zoals bv. een geluid waar we als baby van schrikken of een onverwachte beweging. Dat zijn de eerste ervaringen van de dualiteit in een bestaan als mens.
Met onze zintuigen nemen we steeds meer dingen waar die buiten ons zijn en dus “niet-ik” zijn maar waar we wel mee te maken hebben. Zo leren we in toenemende mate ons tot anderen, de omgeving en de natuur te verhouden. Daarin maken we ons normen en waarden eigen als de spelregels van met je omgeving en met andere mensen omgaan. Spelregels voor het “ik” om met “niet-ik” om te gaan. In eerste instantie betekent dat je jezelf, je “ik”, inpast in en aanpast aan je omgeving, je “niet-ik”. Dat is noodzakelijk om te overleven.
Je leert dan gedrag aan dat later niet meer funktioneel is omdat het niet meer noodzakelijk is om op die manier te overleven bv omdat het niet meer verbonden is met de afhankelijkheid van anderen om te overleven. Je bent dan in staat nieuw gedrag te proberen waarmee jij je meedeelt aan de wereld, je omgeving, in plaats dat je er afhankelijk van bent.
Aangeleerd gedrag kan nuttig zijn, maar ook bezwaarlijk wanneer je op anderen reageert zoals op mensen uit je verleden. Het gedrag kan tijd- en situatiegebonden zijn. Dikwijls vraagt het hier-en-nu, gedrag wat bij dit hier-en-nu hoort.
Eén en ander kan zowel in losse contacten als in vaste relaties een rol spelen.
Individuele begeleidng om jezelf beter te leren kennen
Het is belangrijk om uit te zoeken wie je werkelijk bent als deel van alle grotere gehelen waar je bij hoort. Dat zijn er voor iedereen een aantal. Denk aan gezin, familie, werk, vereniging, buurt, land en vaak nog veel meer. Er kan onduidelijkheid zijn over wie je in zo’n geheel bent, wat daar je positie is en of je de taken draagt die bij die positie horen. Daarbij kan wat er van je gevraagd wordt, door jezelf of door de omgeving binnen een geheel, veranderen. Je kunt een andere positie krijgen. Denk aan een jong kind in vergelijking met een kind dat op het punt staat het ouderlijk huis te verlaten. Of een nieuw lid in een verteniging die na verloop van tijd voorzitter wordt. En een oprichter/eigenaar van een bedrijf die de leiding aan zijn zoon overdraagt maar zich contunu met de bedrijfsvoering bemoeit. Hij is niet in harmonie met zijn veranderde (en vaak zelfgekozen) positie in het bedrijf. Ook zijn er posities in de verschillende gehelen doe een beetje overeenstemmen. Voorbeeld: een vader in een gezin heeft overeenkomsten met de voorzitter van een vereniging. Maar steeds zijn er ook verschillen die een andere benadering vragen.
Als je als puber gedrag vertoont dat bij een kleuter hoort, klopt er iets niet. En als een net binnengekomen lid zich als gespreksleider presenteert, kan dat spanning opleveren in een vereniging. En de oprichter/eigenaar kan de positie niet loslaten die hij formeel heeft afgestaan.
Het zijn steeds aspecten van onze identiteit die veranderen als onze positie verandert. En knelpunten ontstaan wanneer het beeld van onszelf of ons gedrag niet meer hoort bij onze positie binnen een geheel waar we bij horen..
Ik help zoeken naar wie je bent en waar je bij hoort.
Relatie-gesprekken
De manier waarop je omgeving op jou reageert, is als een spiegel. Door in die spiegel te kijken, kun je jezelf zien. Dat is niet altijd leuk. In het bijzonder als je een beeld van jezelf ziet dat anders is dan het beeld wat je van jezelf hebt. Je partner is zo’n spiegel, een spiegel die vlak bij je is en waar je vaak in kijkt. Als je, misschien over en weer, beelden ziet die niet overeenkomen met het beeld wat je van jezelf hebt, heb je een reden om met elkaar te gaan praten. Als zo’n gesprek onbevredigend verloopt, kun je mijn hulp inroepen.
Ik help om heel gestructureerd de communicatie weer op gang te brengen en om het verschil tussen beeld van jezelf en spiegelbeeld te bespreken. Naar elkaar te luisteren is dan net zo belangrijk als om te formuleren wat je te zeggen hebt. Het gaat om te horen en gehoord te worden. Je kunt thuis met de geleerde gesprekstechnieken vaak zelf wrijvingspunten bespreekbaar maken en er later in een sessie op in gaan hoe dat ging. We besteden dan aandacht aan vorm en inhoud van dat gesprek.
Opstellingen
In voorkomende gevallen is het mogelijk om met een aantal mensen een groep te formeren om opstellingen te doen. Wanneer zich een situatie voordoet waarin een één-op-één opstelling onvoldoende capaciteit heeft, werk ik graag met zo’n groep. Er kunnen verschillende soorten opstellingen gebruikt worden. Allereerst een familieopstelling, maar ook een structuur-opstelling kan heel helpend zijn. En een organisatie-opstelling is natuurlijk ook mogelijk.
Partes Totis
Peter Staal psycholoog - NIP
Mosweg 26
7891 RG Klazienaveen
contact@partestotis.nl